کاربرد مدل‏ هاى خطى ساده در برنامه ‏ریزى شهرى

تاکنون یک کاربرد عمده روش ‏هاى علمى، برآورد و پیش گویى ارزش‏ هاى یک متغیر با مراجعه به ارزش ‏هاى یک یا چند متغیر دیگر همراه آن بوده است. در این مقاله، متداول‏ ترین نوع «هم پیوستگى» (Correlative)، یا برآورد براساس روابط ساختارى بین متغیرها را که به ایجاد مدل خطى ساده مى‏ رسد، مورد بررسى قرار مى‏ دهیم. استفاده از مدل‏ هاى خطى (Liner model) در انواع تجزیه و تحلیل‏ هاى شهرى به سبب سادگى نسبى و دقت این مدل‏ ها کاملاً متداول و مقبول است. مدل‏ هاى خطى گرایش‏ هایى را معمولاً در طول زمان، نشان مى‏ دهند که ممکن است از طریق تجزیه و تحلیل های فراستى یا نمودارى مورد توجه قرار نگیرند. مدل‏ هاى خطى براى بیان رویدادها، هنگامى که روش ‏هاى غیرعلمى نابسنده و نارضایت بخش ‏اند مورد استفاده قرار مى‏ گیرند (و ظاهر و زمان رویدادها را پیش گویى مى‏ کنند).